20-09-2023 Een verslag van onze wandeling naar de Pic de l’Escalette in de Pyreneeën in het departement Haute-Garonne. Weer een dag in de door ons geliefde Pyreneeën.

We waren erg vroeg van huis vertrokken met het idee voor zonsopkomst in de Pyreneeën te zijn, zodat we wellicht mooie foto’s konden maken als de zon op kwam. Echter toen we aankwamen in de Pyreneeën was het zwaar bewolkt. We zijn toen meteen maar doorgereden naar de Col de Menté waar de wandeling naar de Pic de l’Escalette begon.

Door de bewolking zag het er erg somber uit, maar ze hadden voor vandaag toch echt mooi weer voorspeld. Hiervan uitgaande zijn we dus begonnen aan onze wandeling, deze begint vanaf de parkeerplaats die bovenop de Col de Menté is gelegen. Aan de andere kant van de weg nemen het brede pad dat naar links gaat. Het is een met stenen verhard pad die naar de Cabane de l”Escalette loopt. Het pad is erop berekend dat er auto’s overheen kunnen rijden, het is de Route Forestière de l’Escalette.

We beginnen de wandeling op 1349 meter hoogte en de Cabane de l’Escalette ligt op circa 1578 meter hoogte. Het pad gaat gestaag omhoog en op verschillende punten kunnen we tussen de bomen doorkijken en hebben dan mooi uitzicht op de Pyreneeën.

Naarmate we hoger komen krijgen we weidser uitzicht, doordat de bomen die eerst ons uitzicht belemmerden nu langzamerhand verdwijnen. Het is jammer dat het zo bewolkt en somber is.

Onderweg omhoog kwamen we nog een kudde schapen tegen, die werden beschermd door twee daarvoor getrainde Pyrenese berghonden bekend als “Patou”. Ze zijn niet agressief, maar er wordt aangeraden ze gewoon te negeren en niet aan te halen. Het was leuk om te zien hoe ze hun werk deden en een afstand creëren tussen ons en de schapen, zoals te zien is in onze video.

Uiteindelijk kwamen we aan bij de Cabane de l’Escalette die gelegen is aan het einde van dit pad op circa 1,2 km vanaf het vertrekpunt. Deze is bewoond door de herder in de zomer. Vanaf hier verandert het brede verharde pad in een een bergpad zoals we dat gewend zijn. Ook werd het pad een stuk steiler. De te lopen afstand vanaf de Col de Menté naar de Pic de l’Escalette is circa 2,3 km, maar het te overbruggen hoogteverschil is bijna 500 meter. Dit is goed te zien op onderstaande foto.

Na het steile stuk kwamen we aan op de Col de l’Escalette op 1813 meter net gelegen onder de top. Vanaf hier is het nog 5 minuten steil omhoog om op de Pic de l’Escalette te komen. We hadden nu ook voor het eerst uitzicht naar de andere kant van dit gebied.

Eenmaal bovenop de Pic de l’Escalette aangekomen werden we beloond met een prachtig 360° uitzicht. Het was nog vroeg en zwaar bewolkt dus we besloten hier te blijven zitten in de hoop dat de zon nog zou doorkomen. Na wat rondvliegen met de drone, het spotten van vogels, maken van een timelapse, een lunch en gesprekken met twee andere wandelaars waren we zo een paar uur verder.

Er kwamen ineens veel zwaluwen aan toen we met de drone gingen vliegen. Ook vlogen met regelmaat gieren voorbij en in de verte zagen we een groepje gieren in de bomen zitten. De zwarte alpenkauw (Chocard à bec jaune) die je overal tegenkomt in de Pyreneeën, was ook hier heel even aanwezig.

Naarmate de tijd verstreek werd het steeds lichter en kwamen de eerste zonnestralen door de bewolking heen.

Uiteindelijk brak de zon door, maar we moesten toch verder lopen. We wilden niet dezelfde weg terug maar via de andere kant van de Col de l’Escalette naar beneden richting Cabane de Larreix.

Er was niet een echt pad naar beneden en de helling was erg steil. Dat is toch iets om rekening mee te houden bij deze wandeling, zeker als de grond nat is. We zijn ervan overtuigd dat het gedeelte vanaf de Cabane de l’Escalette omhoog naar de Col de l’Escalette en hiervandaan omlaag richting Cabane de Larreix dan erg glad zal zijn.

Na een stuk te zijn afgedaald lopen we het bos in en komen we uiteindelijk uit op een goed beloopbaar pad richting de Cabane de Larreix. We besloten om in de buurt van de Cabane nog even ons laatste broodje te eten. Ineens verscheen er een brutale geit en voordat we het in de gaten hadden pakte hij een deel van het brood dat op de rugzak lag. We hebben hard gelachen en waren zo afgeleid door deze geit dat we vergeten zijn om te filmen en foto’s te maken.

Vanaf de Cabane de Larreix ging het pad over in een breed verhard pad dat eventueel ook met een auto berijdbaar is. Het is de “Route Forestière de Soulan”. Nu is het nog een paar kilometer lopen naar de parkeerplaats met slechts enkele punten waar je nog even van je af kunt kijken.

Na verloop van tijd slaan we rechtsaf een bospad op om zo weer richting de Col de Menté te lopen. Het is dan nog circa 1,5 km voordat we bij de auto aankomen.

Hieronder de kaart en hoogteprofiel van de gemaakte wandeling.

De weg naar huis proberen we altijd een stuk binnendoor te rijden over de kleinste weggetjes. Het contrast met de Pyreneeën was groot. Alles was mooi groen en veel weides stonden in bloei en dat in september. Achter ons zagen we de bewolking boven de Pyreneeën weer helemaal dichttrekken. Onderstaande foto laat het duidelijk zien.

Onderstaand de link naar de video in 4K op YouTube van deze wandeling. Op YouTube is de video ondertiteld in 6 talen.

Meer lezen? Het volgende blog gaat over onze wandeling naar Mont Né en Lac de Bordères in de Pyreneeën, of het vorige blog dat ging over onze wandeling naar Cirque de Garbettou en Étang du Garbet in de Pyreneeën.