20 augustus 2018. Vandaag zijn we erg vroeg opgestaan voor een bezoek aan de Cirque de Troumouse in het departement de Hautes-Pyrénées. Wij wonen niet echt in de buurt, maar de verbinding is goed en met 2,5 uur rijden kunnen we al bovenop de Col de Tourmalet staan. Vandaag doen we dat niet. We gaan over de snelweg tot aan Saint-Gaudens om vervolgens via binnenwegen onze route door de Pyreneeën te vervolgen. Het rijden van al die mooie bergpassen blijft fantastisch om te doen en gaat ons nooit vervelen. Het kost alleen veel meer tijd.

Zoals al aangegeven is ons uiteindelijke doel vandaag de Cirque de Troumouse. Dit is een plek waar we heel lang geleden, in 1992, voor het laatst waren. We kunnen inmiddels wel zeggen, dat delen van de Pyreneeën er sinds die tijd niet mooier op zijn geworden. Vooral rondom de Col de Tourmalet heeft de wintersport een belangrijke rol ingenomen. Door de aanleg van alle kabelbanen en sleepliften is er veel veranderd. (De voorspellingen voor de snelle opwarming van de aarde worden hier kennelijk anders geïnterpreteerd). Ondanks dat blijven we het toch een schitterende bergpas vinden waar we graag komen.

Onze route gaat via Col d’Aspet, Col de Peyresourde, Col d’Aspin, Col de Tourmalet, richting Gavarnie om vervolgens af te slaan de D922 op richting Cirque de Troumouse. Maar eerst genieten we van het uitzicht vanaf alle bergpassen. Onderstaand een foto van het uitzicht vanaf de weg naar de Col de Peyresourde.

Eenmaal bovenop de Col de Peyresourde was er een verrassing. Er vlogen vale gieren en een buizerd rond. Ik heb snel de 100-400 mm lens met de 1,4x adapter op de camera gezet. Met 560 mm heb ik onderstaande foto’s kunnen maken, maar de vogels waren inmiddels al ver weg.

Op weg naar de Col de Tourmalet kregen we tussen wat wolken door net even zicht op de Pic du Midi. Ook weer ver weg, maar met de Sigma 500 mm kon ik onderstaande foto maken.

Aangekomen bij de D922, de weg naar de Cirque de Troumouse, opnieuw een verrassing, een tolpoortje. Vroeger was deze weg omhoog vrij toegankelijk. Tegenwoordig is dit in het hoogseizoen een tolweg en moet je een paar euro betalen, maar dit is het meer dan waard. In het voor- en najaar is de weg vrij toegankelijk. Het is wel aan te raden om dan vooraf het Office du Tourisme te bellen om te vragen of de weg open is. Na de eerste sneeuwval gaat deze weg dicht en in het voorjaar, na gepleegd onderhoud, gaat hij pas weer open.

Onderweg naar boven op de D922 richting de parking heb je steeds nieuwe fantastische uitzichten. Het valt ons op, dat er hier bijna geen verkeer is wat naar boven gaat. Dat kunnen we van alle andere routes die we vandaag gereden hebben niet zeggen. Het was erg druk en nog steeds hoogseizoen.

De tolweg omhoog naar Cirque de Troumouse.

Na iedere haarspeldbocht weer een ander uitzicht.

We zijn bijna boven bij de parking, die onderaan de voet van de Cirque de Troumouse ligt. Eenmaal boven aangekomen op de parking, op 2100 meter hoogte, genieten we van het weidse uitzicht. We zouden hier een stuk kunnen gaan wandelen, maar ver lopen gaat mij momenteel niet goed af. Alle medische onderzoeken naar de oorzaak hiervan leveren helaas nog niets op.

Er is natuurlijk ook water op 2100 meter hoogte. Kleine stroompjes, maar ook grote stilstaande plassen, meertjes kun je ze niet noemen. Tot onze verbazing zagen we daar een grote libelle constant heen en weer vliegen, maar even stilzitten was er niet bij. Na ik weet niet hoeveel pogingen met de zware Sigma 500 mm lens had ik de libelle dan eindelijk erop staan. Het is een Aeshna juncea – Venglazenmaker. Volgens de libellen veldgids komt hij in het zuiden van Frankrijk alleen in de Pyreneeën voor.

De Cirque de Troumouse is een prachtige plek om een panorama te maken. En vandaag waren we hier, in het hoogseizoen, nagenoeg alleen.

Meer lezen? Kies één van onze andere blogs via deze algemene link naar onze laatst verschenen blogs, of selecteer een blog via de Categorieën of Tags op deze pagina.