06-07-2020. Na de vogels en slijmzwammen zijn vandaag de libellen en vlinders aan de beurt, die we de afgelopen weken hebben gezien en gefotografeerd. We hebben hiervoor verschillende plaatsen bezocht. Voor de libellen en juffers zijn we naar lokale meertjes gegaan, die nu nog vol water staan, omdat ze nog niet gebruikt zijn om de akkers te besproeien. Maar ook enkele meren wat verder weg, waarvan ze aangeven dat er veel soorten libellen en vlinders zouden moeten zitten.

Je ziet bij ons in de omgeving overal kunstmatig aangelegde meertjes, die in de zomer gebruikt worden om tijdens de droogte de gewassen en fruitboomgaarden te besproeien. Velen zijn niet toegankelijk, omdat ze op omsloten terreinen liggen. Vaak hebben ze geen oevers met beplanting in de vorm van riet en dergelijke, hetgeen de libellen wel prefereren. Er zijn echter enkele meertjes waar we wel goed bij kunnen komen. Inmiddels kunnen we door ervaring de conclusie trekken, dat we daar ieder jaar weer dezelfde soorten tegenkomen. Later in de zomer is het waterniveau in deze meertjes vaak veel lager en gebruiken de boeren die situatie vaak om de kanten uit te maaien. Daarna zie je er niet veel libellen meer. De eieren zijn dan inmiddels wel afgezet, zodat er het jaar erop weer libellen zijn, maar wel dezelfde soorten.

Op 28 mei heb ik bij het meertje van mijn buurman onderstaande libellen en juffers aangetroffen. Ik gebruik hoofdzakelijk mijn Canon zoomlens de 100-400 mm op 400 mm voor het fotograferen van de libellen. Als libellen droog zijn en het is zonnig blijven ze vaak toch niet zitten als je met een macrolens te dichtbij komt.

Onderstaand op het oog 2 verschillende juffers, maar het zijn allebei de Platycnemis pennipes of Blauwe breedscheenjuffer, waarschijnlijk een mannetje en vrouwtje.

Op 10 juni zijn we naar een meertje vlakbij het dorpje Labarthe, een paar kilometer bij ons vandaan geweest. We waren daar ook al op 28 mei, maar toen was er nog weinig te fotograferen. Veelal toch dezelfde soorten, die we al eerder gefotografeerd hadden, maar ook enkele anderen.

De Sympetrum Sanguineum of Bloedrode heidelibel. Dit is een vrouwtje, de mannetjes zijn rood.

Ook zagen we nog een paar vlinders. De Piris napi of Klein geaderd witje en een Melitaea deione, Spaanse parelmoervlinder, maar welke het precies is durf ik niet te zeggen.

De Trithemis annulata of Purperlibel kwamen we ook hier tegen, eigenlijk een verassing omdat we hier normaal gesproken de vuurlibel tegenkomen, die er nu helemaal niet was. We vinden dit één van de mooiste soorten.

Op 25 juni zijn we weer naar het Lac du Tolerme gereden in de Lot. We zijn hier al eerder geweest op 31 mei, maar door een fout bij het overzetten van de foto’s op de PC gingen alle gemaakte foto’s verloren. Voor alles is een eerste keer. Zeer frustrerend, want er stonden hele mooie foto’s op van de keizerlibel. Maar daardoor is zo’n dag niet verloren, want we hebben ervan genoten om daar de dag door te brengen.

Dit meer is ooit aangelegd als recreatiemeer en die functie heeft het nog steeds. Inmiddels is het meer dan dat. Het blijkt een ideale plaats te zijn voor libellen. Tot de zomervakantie is dit een prachtige plek om te genieten van de vele libellen, vlinders en wilde bloemen. In het hoogseizoen is het er druk met toeristen en blijven we er ver uit de buurt. Aansluitend zijn we naar een klein meertje, Lac de Candes, gereden dat net voor het stuwmeer Lac des Vergnes bij Comiac ligt.

De Orthetrum albistylum of Witpuntoeverlibel is bij Lac du Tolerme goed vertegenwoordigd. De eerste foto is het vrouwtje, de andere foto’s zijn allemaal mannetjes.

We zagen er voor het eerst een Libellula quadrimaculata of Viervlek, wat een prachtige libelle. De 1e foto is genomen bij Lac du Tolerme, de 2e en 3e later in de middag bij het meertje bij Comiac.

Op het grote terrein bij Lac du Tolerme stroomt ook een beekje. Verscholen onder de bomen is hier de Calopteryx virgo of Bosbeekjuffer te vinden. Moeilijk te fotograferen, omdat door de zonnestralen tussen de bomen door, de foto vaak overbelicht raakte door de schittering op de bladeren. Ik heb veel foto’s weggegooid. In de schaduw fotograferen was geen optie, het beetje wind wat er stond was genoeg om een veel te hoge ISO-waarde te moeten kiezen. De mannetjes zijn blauw en de vrouwtjes bruin.

De Anax imperator of Keizerlibel. Deze libel zien we de hele dag voorbijvliegen, op en neer. Het lijkt wel of deze soort nooit ergens gaat zitten. En als ze het al doen is het nooit op de mooiste plaats. 31 mei had ik er schitterende foto’s van gemaakt, zittend op een mooie plek. Die foto’s ben ik dus kwijt. Ook vandaag kan ik dat verlies niet goedmaken, maar ik heb hem wel op de foto staan, 2 keer. De libel was beide keren ver weg, dus een flinke uitsnede gemaakt.

De Gomphus Pulchellus of Plasrombout, een mooie libelle die we vaak tegenkomen. Monique heeft de eerste twee foto’s gemaakt met de Canon 7D mark II met daarop de 100 mm macrolens. Ze kon deze libelle goed benaderen. Ik moest wat meer afstand houden met de 400mm op de Canon 5D mark IV.

Terwijl ik mij concentreerde op de libellen lukte het Monique om een aantal vlinders te fotograferen, ondanks dat het warm en zonnig was. Vlinders zijn dan heel moeilijk te fotograferen, want stilzitten doen ze niet en ze zijn vaak niet te benaderen.

Door naar deel 2.