11-06-2019. Vandaag een “van alles wat” deel 3. De afgelopen week zijn we voornamelijk rondom huis gebleven. De tuin ligt nu er prachtig bij, maar ondanks de vele bloemen zijn er nog weinig insecten aanwezig. Dan vallen een aantal zweefvliegen al snel op. Het fotograferen in de volle zon van deze insecten is lastiger dan ik dacht, want ze zijn wel erg bewegelijk. Uiteindelijk heb ik er toch een paar aardige foto’s aan overgehouden.

Bij ons op het terrein staan ook verschillende soorten orchideeën. Onderstaande soorten staan nu volop in bloei. We maaien dit deel van het terrein niet. Pas als alles uitgebloeid is en zaad heeft gevormd maaien we het af. Ieder jaar krijgen we meer orchideeën in dit gedeelte van ons terrein.

Op 9 juni hebben we enkele meertjes bezocht op zoek naar vogels. Een oude grindafgraving was één van deze meertjes en is gelegen achter de plaats Castelsarrasin. We waren benieuwd of er veel vogels aanwezig zouden zijn in deze periode van het jaar. Er was ons verteld, dat hier veel bijeneters nestelden en dat bleek inderdaad zo te zijn. Naast het meer zijn verticale wanden van kleigrond, ideaal voor bijeneters om hun nest in uit te graven. Maar ook hier hetzelfde gedrag van de bijeneters als bij ons huis. Het moment dat ze ons zagen vlogen ze naar een plek ver bij ons vandaan. Pas toen we weg gingen kwamen ze weer terug.

Vanaf hier zijn we doorgereden naar het nabijgelegen “plan d’eau” bij Saint-Nicolas-de-la-Grave. Dit is vlakbij de plek waar de rivieren de Tarn en de Garonne bij elkaar komen. Het is een beschermd gebied, met een klein eiland gelegen tegenover een vogel observatiehut. Vorig jaar augustus zijn we hier al een keer eerder geweest. Op het eiland broeden veel vogels in deze tijd, maar het ligt te ver weg om mooie foto’s te maken. Voor de observatiehut passeren wel vogels, maar er waren er dit keer weinig die dichtbij genoeg waren om te fotograferen.

Er waren wel een paar kikkers dichtbij.

Gisteren, 10 juni, ging mijn buurman de grote weide maaien. Toen we ernaar stonden te kijken werden we blij verrast door een groep Zwarte wouwen, die daarop af kwam om te jagen. Daar gaat je hart sneller van kloppen. Ik heb vlug mijn camera gepakt en ben er heen gelopen. Echter, de vogels hielden meteen afstand, totdat ik mij verdekt had opgesteld. Nu was die plaats niet echt geweldig ten opzichte van het licht, maar al met al toch een paar foto’s kunnen maken. Dit had ik hier in de buurt nog niet eerder gezien. Het is geweldig om te zien hoe deze roofvogels vooral op de groene sprinkhanen jagen, die uit het gras opvliegen door het maaien. Ze eten ze tijdens de vlucht op en vangen dan weer een nieuwe.

Iets later kwamen er nog twee Buizerds aanvliegen, een paar koereigers en in de verte zag ik een torenvalk. Ik heb nog nooit zo’n mooi getekende Buizerd kunnen fotograferen, meestal zijn ze veel bruiner.

In het naastgelegen graanveld zaten nog een paar roodborsttapuiten. Die waren zo ver weg, dat ik nog een 1,4x adapter op mijn 500 mm lens heb gezet.

Meer lezen? Kies één van onze andere blogs via deze link, of selecteer een blog via de Categorieën of Tags op deze pagina.