25-06-2021 Vandaag gaan we wandelen in de Vallée d’Eyne in de Pyrénées Orientales, departement 66. Deze vallei staat bekend als de vallei van de 1000 bloemen en trekt veel bezoekers. De parkeerplaats waar de wandeling begint is makkelijk te vinden. Vanaf het plaatsje Eyne gewoon de borden volgen, het staat goed aangegeven.

We zijn vroeg vanaf huis vertrokken, want het is een eind rijden. Vooral omdat we een groot deel over binnenwegen moeten rijden kost het veel tijd om hier te komen. We zijn bijna 4 uur onderweg geweest, maar om 8.30 uur waren we ter plaatse en was het tijd om de wandelschoenen aan te trekken en op pad te gaan.

Vanaf de parkeerplaats, die al op 1600 meter hoogte ligt, loopt er een duidelijk aangegeven pad de Vallée d’Eyne in en deze is niet te missen. Echter wij zagen op de hellingen al mooie gele gentianen in bloei staan en besloten om eerst deze helling op te lopen. Hiervandaan dachten wij het pad wel weer op te kunnen pakken, maar dat verliep iets lastiger dan gedacht. We kwamen uiteindelijk op een wat breder pad uit, dat weer uitkwam op het pad wat vanaf de parkeerplaats omhoog loopt.

We lopen nu eerst door het bos en links van ons horen we in de diepte het water stromen. Het bos bestaat hoofdzakelijk uit dennenbomen. Het pad is goed begaanbaar en gaat geleidelijk omhoog. We schatten in, dat het een stijgingspercentage heeft van 10 procent. Het ziet er allemaal erg mooi uit , het gras is mooi groen en er staan inderdaad overal bloemen. We zien enkele kleine waterstroompjes de berg afkomen en na enige tijd lopen komt het pad uit naast het riviertje dat door de vallei heen stroomt.

Onderweg komen we wat grazende paarden tegen, die op de hellingen staan te genieten van al dat malse gras. Na enige tijd horen we achter ons op het pad een kleine kudde koeien, die door de lokale boer over hetzelfde pad omhoog geleid wordt. We laten ze maar even passeren. We nemen de tijd om te genieten van al die bloemenpracht om ons heen.

Naarmate we hoger komen wordt de bebossing minder en krijgen we meer uitzicht. De hellingen zijn prachtig en staan volop in bloei. Links van ons staan ze vol met de nog bloeiende brem en rechts van ons staat het vol met bloeiende rododendrons. Voor de brem is het wel het einde van de bloeiperiode, veel is al uitgebloeid.

We lopen nu verder langs het riviertje en langzamerhand verandert de omgeving in een grasveld vol met bloemen. Nu zijn er ook gedeeltes waar het pad nagenoeg vlak is. Het uitzicht is weids, overal staan bloemen en vliegen er vlinders en andere insecten. Het fotograferen van deze insecten is erg lastig, want ze zitten geen seconde stil.

Vallée d’Eyne is inderdaad de vallei van de 1000 bloemen, wat een lust voor het oog. We lopen op ons gemak verder en genieten van het uitzicht. We zien echter in de verte boven de toppen van de Pyreneeën bewolking ontstaan en hopen wel dat het daarbij blijft.

Na wat gegeten te hebben besluiten we nog een stukje door te lopen en komen uit op het gedeelte dat op circa 2150 meter hoogte ligt. Hier werden we verrast door een marmot. Deze marmot was niet schuw en kennelijk blij om ons te zien. Hij nam alle tijd om te poseren en was uitermate nieuwsgierig. Hij kroop zelfs nog even de openliggende rugzak met fotoapparatuur in. We zijn zeker een uur “opgehouden” door deze marmot. Vanaf deze plek hebben we ook een prachtig uitzicht door de vallei.

Ondertussen zag het er verderop steeds dreigender uit en we besloten om niet verder de Vallée d’Eyne in te lopen. Op de heenweg hadden we alle tijd genomen om te genieten van alles wat er te zien was en nu lopen we in een veel hoger tempo terug. We maken onderweg naar beneden nog enkele foto’s.

Nadat we het laatste stuk door het bos hebben gelopen besluiten we het pad te volgen waar we vanochtend op uitkwamen. Dit lijkt op een “route forestière”, een smalle weg waar zelfs met een landbouwvoertuig gereden kan worden. We denken dat dit gebruikt wordt om het vee al een stukje naar boven te brengen met een trailer. Uiteindelijk lopen we het bos uit en genieten we nog één keer van het uitzicht. Na bijna 2 uur lopen zijn we om 17.30 uur bij de parkeerplaats.

We schatten dat we 10 kilometer hebben gelopen en ruim 550 meter hoogteverschil hebben overbrugd. Het is een makkelijk te lopen wandeling en we hebben eigenlijk nog maar een gedeelte van de vallei gezien. Het is mogelijk om helemaal door te lopen naar Col de Nuria op 2683 meter, maar dan wordt de wandeling 18,2 kilometer lang met een hoogteverschil van 1150 meter. Wij hebben daar geen interesse in want dan zijn we alleen maar aan het lopen en kunnen we niet genieten van alles wat om ons heen te zien is.

Het was weer een prachtige dag en we hebben volop genoten van de natuur. Deze vallei is echt een aanrader. We komen hier in de toekomst zeker nog een keer terug.

We zijn deze blog nog steeds aan het opbouwen en er komen nog veel meer verslagen uit de jaren 2020 -2023. Dit verslag hebben we er alvast opgezet omdat we op 02-07-2024 opnieuw deze wandeling hebben gemaakt in Vallée d’Eyne. Van die wandeling staat nu ook een video op YouTube.