23-07-2024 Vandaag gaan we wandelen naar Étang d’Izourt in het departement de Ariège (09) in de Pyreneeën. Wij vertrekken vanaf parkeerplaats de Pradières, gelegen vlakbij bij de waterkrachtcentrale. Om hier te komen rijden we vanaf Auzat richting het dorpje Artiès en vervolgen we deze weg .

Vanaf de parkeerplaats vertrekken we vroeg in de morgen. De paden zijn duidelijk aangegeven en om bij Étang d’Izourt te komen volgen wij de borden richting Étang Fourcat. Dit meer ligt nog eens 800 meter hoger dan Étang d’Izourt, maar dat gaan we vandaag niet doen. Dat is meer iets voor een tweedaagse wandeling met een overnachting in réfuge du Fourcat.

De wandeling begint nagenoeg vlak en we lopen tussen de bomen. Alles ligt nog in de schaduw, omdat de zon nog achter de bergen verscholen gaat. Na circa 15 minuten lopen zijn we bij het bruggetje over de ruisseau d’Artiès. Er stroomt nog steeds genoeg water, ondanks dat het al eind juli is. Alles is ook nog mooi groen en dat hebben we de laatste jaren wel anders gezien.

Na het bruggetje begint het pad omhoog te gaan. Links van ons ligt nu de waterkrachtcentrale de Pradières. We lopen tussen de bomen door over een pad wat toch best wel steil omhoog gaat. Het is een makkelijk te lopen pad al is het op sommige plekken wel oppassen geblazen. Er stroomt over delen van het pad nog water, waardoor het erg glad is. Het bos waar we doorheen lopen bestaat voornamelijk uit berkenbomen, deze zullen vroeg in de herfst mooi geel verkleuren. We moeten best wel stuk door het bos lopen voordat we wat uitzicht krijgen. Nu zien we ook pas de zon boven de bergen uitkomen.

We passeren een stenen schuilhut en hebben als we achterom kijken een mooi uitzicht over het dal waar we vandaan komen. Voor ons ligt een soort stenen trap waarmee we op een hoger gelegen plateau uitkomen.

Vanaf hier wordt de wandeling minder steil en krijgen we vrij uitzicht door de vallei. Ook hier staan overal verspreid nog berkenbomen, maar de heuvels zijn hoofdzakelijk begroeid met bosbessen, rododendrons en wat heide. Hier en daar begint de heide net te bloeien, maar verder zijn alle struiken uitgebloeid. Het mooie seizoen qua bloemen is voorbij . Het gras zal de komende week ook snel geel worden door de warmte en de droogte. Ook nu begint het al flink warm te worden en we lopen volop in de zon.

Uiteindelijk komen we uit bij het stuwmeer Étang d’Izourt. Net voor het meer ligt de réfuge de Étang d’Izourt en hier zijn in de zomer de herders met hun schapen aanwezig. Toen wij aankwamen werden we begroet door twee grote Patou honden die de kudde schapen beschermen.

Het meer was spiegelglad omdat er geen zuchtje wind stond. We besloten om even langs het meer te gaan zitten en wat met de drone te vliegen. De vallei is niet erg breed en de hellingen gaan steil omhoog, maar het is een prachtig gezicht. Kom je hier wat later op de dag dan kijk je wel recht tegen de zon in.

Er was voor de drone eigenlijk net te weinig ruimte om dit grote meer mooi in beeld te brengen. De drone wordt automatisch begrenst qua hoogte en door de steile hellingen rondom kom je dan net tekort om alles in beeld te krijgen. Wel kon ik een 360° panorama maken waarmee alles wel in beeld komt. Het ziet er een beetje bizar uit qua foto, maar geeft een goed beeld van de omgeving.

Na een half uurtje besloten we om op ons gemak terug te lopen. We kiezen ervoor om over hetzelfde pad terug te gaan. Het pad dat aan de andere kant van de vallei ligt heeft niet veel te bieden. Er waren dit keer weinig bloemen en insecten om te fotograferen. Toch hebben we enkele foto’s weten te maken. Naar bloeiende heide hebben we echt moeten zoeken, het is net iets te vroeg in het seizoen. Vlinders zijn overdag als het warm is altijd slecht te benaderen en zitten dan bijna nooit stil. Maar vanmorgen zagen we in de schaduw deze lichtbalmot (Anania funebris) zitten. In de middag op de terugweg zagen langs het pad een libel vliegen en we hebben wat geduld moeten opbrengen, voordat deze eindelijk ergens aan ging hangen. Het is volgens ons een zuidelijke bronlibel.

Nu alles volop in de zon ligt is het uitzicht over de vallei een prachtig gezicht met de zon die achter ons staat. We lopen verder tot aan de stenen trap en besluiten onderaan deze trap even in de schaduw wat te gaan eten, voordat we weer het bos in lopen.

Zoals ook op de video is te zien is dit geen donker bos. Nu met de zon, die volop schijnt, is het mooi om er doorheen te lopen met het geruis van het stromende water op de achtergrond. We vragen ons af of dit ook het geval is met de laagstaande zon in het vroege najaar. Als alles dan geel en roodbruin verkleurd is zou het nog mooier kunnen zijn.

Bijna aan het eind van de wandeling zien we vandaag voor het eerst een vogel. We hadden er wel een aantal gehoord, maar die zaten altijd verscholen in de struiken of hoog in de bomen. Dit is volgens ons een taigaboomkruiper.

In het bos zien we ook een aantal vlinders en die blijven maar heen en weer vliegen. Er was echter één uitzondering en deze bosparelmoervlinder ging er echt even voor zitten om gefotografeerd te worden.

Vandaag zijn we na een mooie wandeling voor het eerst vroeg terug op de parkeerplaats. We besloten dan ook direct naar huis te rijden, omdat we nu nog voor de file door Toulouse heen konden rijden. Normaal gesproken rijden we pas ruim na het spitsuur door Toulouse.

Dit was voor ons de laatste wandeling deze zomer in de Pyreneeën. Persoonlijk vinden wij het er niet mooier op worden de komende maanden en het wordt ons ook te warm. Daarnaast is het nu volop vakantieseizoen en de parkeerplaatsen staan vol met auto’s van de toeristen.

Vanaf eind september gaan we weer in de Pyreneeën lopen als het weer het toestaat. Dan beginnen de eerste herfstkleuren zichtbaar te worden. De varens worden bruin, de bosbessen verkleuren oranje en rood en door de regen na de zomer wordt het gras weer een beetje groen. We kijken er nu al naar uit.

Volgens de app van Visorando was deze wandeling 6,72 kilometer lang met een hoogteverschil van 540 meter. De AllTrails app geeft aan dat het 8,14 kilometer is met een hoogteverschil van 545 meter. (Alltrails geeft altijd een langere afstand). Volgens Google Earth Pro is het 6,81 kilometer met een hoogteverschil van 573 meter. Het gemiddelde stijgingspercentage was 16,1%.

Hieronder nog een overzichtskaart van het gebied met alle andere meren. De extra afstand om naar Étang Fourcat te lopen is aanzienlijk met een extra 800 meter hoogteverschil.

De video van deze wandeling staat hieronder. Zet bij al onze video’s de ondertiteling aan voor de uitleg bij de wandeling. De ondertiteling is in 6 talen, maar het is mogelijk om via Youtube een automatische vertaling te selecteren in jouw eigen taal.

Meer lezen? Ons vorige blog ging over onze wandeling naar Lac de Cestrède en Lac d’Antarrouyes in de Hautes-Pyrénées (65). Of kies één van onze andere blogs via deze link.