Wandelen naar Lac d’Ourrec in het departement Hautes-Pyrénées

13/10/2024 8 mins to read
Share

13-10-2024 Vandaag gaan we wandelen naar Lac d’Ourrec in het departement Hautes-Pyrénées. We vertrekken vanaf de parkeerplaats du Chiroulet op 1062 meter hoogte. Deze ligt aan het einde van de D29 in de Vallée de Lesponne.

Wij zijn hier ook op 30 augustus 2022 geweest en vonden het toen een wandeling die naar onze smaak veel te veel door het bos ging. Maar we zeiden toen al tegen elkaar, dat een mooie wandeling zou zijn om een keer in de herfst opnieuw te doen.

Wij gaan niet vaak lopen op een zondag in verband met de drukte, maar de afgelopen week zag het er naar uit dat het de enige mooie dag zou zijn om deze wandeling te maken. Er was de laatste tijd weer veel regen gevallen en ook de komende week zou het opnieuw instabiel worden. Dus we waren vroeg op de parkeerplaats en waren verbaasd over hoe vol deze al stond. Maar het is weekend en een mooie dag, daar wil iedereen van profiteren.

De wandeling begint makkelijk over een breed pad en we volgen de bergbeek L’Adour de Lesponne. Na een paar minuten lopen wordt het ons al duidelijk, we zijn hier op het juiste moment. De herfstkleuren zijn prachtig en door de vele regen zijn ook de oude boomstronken en grote keien met een dikke laag heldergroen mos bedekt.

Ondanks dat de zon volop schijnt zien we er vooralsnog weinig van. De zon staat al laag in oktober en de vallei ligt voorlopig nog in de schaduw. Het pad gat geleidelijk omhoog en is goed begaanbaar, ondanks dat op een aantal stukken het water er gewoon overheen stroomt. De varens zijn al grotendeels bruin en de beukenbomen staan er prachtig bij met hun geel/bruine herfstverkleuring. Door het natte weer staan er overal paddestoelen.

Al snel komen we bij het eerste bruggetje en steken we over naar de andere kant van de bergbeek. We zien nu ook de eerste zonnestralen over de bergen heenkomen. Vanaf hier gaat het pad wat steiler omhoog en we schatten dat het een hellingspercentage heeft van circa 12%. We lopen door het bos, maar het is geen donker bos en dat maakt het nu juist zo mooi om door heen te lopen. Na enige tijd komen we uit op een open gedeelte met uitzicht en zien we de bergtoppen aan het einde van het dal.

Het nagenoeg vlakke gedeelte loopt nog een stukje door en we genieten van de mooie herfstkleuren. De bergbeek stroomt links van ons en we weten van de vorige keer dat we hier waren, dat er waterspreeuwen in dit gebied voorkomen. We speuren tijdens het lopen de oevers af in de hoop, dat we ze weer kunnen zien en fotograferen. Het enige nadeel is dat de bergbeek helemaal in de schaduw ligt en er dus weinig licht is om deze vogels te fotograferen. Om de stromende bergbeek te fotograferen is er licht voldoende.

Na dit gedeelte gaat het pad weer geleidelijk omhoog en passeren we opnieuw een bruggetje, waardoor de bergbeek weer rechts van ons stroomt. Na enige tijd lopen komen we uit bij een kleine stuwdam waarvan de functie ons niet duidelijk is, want deze staat altijd open.

Net als de vorige keer dat we hier waren zagen we ook nu de waterspreeuw. Maar helaas, net toen ik er klaar voor was om deze te fotograferen en te filmen kwam er een loslopende hond die de waterspreeuw verjoeg. Om een foto te kunnen maken moest ik wel mijn camera instellen op ISO 16000 door het weinige licht, dus een mooie foto was het nooit geworden. Misschien dat er vanmiddag op de terugweg wel meer licht is om te fotograferen.

We lopen weer verder en komen dan uit op het tweede open gedeelte met een prachtig uitzicht. De herfstkleuren maken het zoveel mooier dan toen we hier in augustus 2022 waren. De hellingen zijn begroeid met dennenbomen en loofbomen en dat maakt het nu juist zo mooi. De donkergroene dennenbomen met daartussen de verkleurde beukenbomen is een prachtig pallet aan kleuren. Van bovenaf gezien met de drone is het nog veel mooier.

Het gras staat vol met de bloemen van de herfsttijloos (Colchicum autumnale). Dit bolgewas bloeit nu zonder dat het bladeren of vruchten vormt, die vormen zich in het voorjaar.

Dan is het tijd om verder te lopen, want we moeten nog een stuk verder omhoog. Aan het einde van dit open gedeelte passeren we weer een bruggetje en de bergbeek ligt nu links van ons. Vanaf hier wordt de wandeling een stuk zwaarder. Het pad is goed begaanbaar, maar hier en daar erg glad en gaat steiler omhoog dan het eerste gedeelte van de wandeling. We lopen weer door het bos en dat is nu prachtig geel verkleurd.

Er zijn maar enkele punten waar we vanaf dit pad uitzicht hebben over de rest van de omgeving of zicht hebben op een waterval. Echter, het is absoluut de moeite waard in deze periode van het jaar.

We komen uiteindelijk uit boven de boomgrens en hebben nu prachtig uitzicht op de toppen van de Pyreneeën. We zijn nog niet bij Lac d’Ourrec, maar het is niet ver meer. Hiervoor moeten we nog een stukje door glooiend terrein met nog steeds groen gras lopen.

Aangekomen bij Lac d’Ourrec op 1647 meter hoogte zien we dat wij niet alleen zijn. Er zijn al veel families die net als wij profiteren van deze mooie dag. We hadden verwacht dat er nog veel meer mensen zouden zijn gezien de volle parkeerplaats. Kennelijk hebben veel mensen ervoor gekozen om beneden in het dal linksaf te slaan voor de wandeling naar het veel hoger gelegen Lac Bleu.

We kiezen een plekje uit bovenop de heuvel naast Lac d’Ourrec om te genieten van het uitzicht, onze lunch en te vliegen met de drone.

Een 360 graden panorama gemaakt met de drone geeft altijd een bizar beeld, maar wel een totaal overzicht van de hele omgeving.

Tijd om weer terug te gaan lopen en we gaan over dezelfde route terug. Nu staat de zon achter ons en hebben we mooi zicht op de begroeide hellingen van de Pyreneeën waar we net langs omhoog liepen. Toen we net begonnen aan de afdaling hoorden we een edelhert brullen. Naar wat zoeken zagen we het edelhert in de verte met twee hindes op de helling staan. Het was ver weg, maar ik heb toch nog twee foto’s weten te maken. Ze waren snel verdwenen achter de bomen dus filmen is niet gelukt.

Tijdens het afdalen konden we nog even genieten op enkele plaatsen van het uitzicht en hadden door de stand van de zon wat meer licht om de waterval te fotograferen. Met al die kleuren is het een prachtig gezicht.

Wat verder omlaag nog een laatste keer zicht op het dal. Wat wel duidelijk wordt is dat de zon toch niet meer zover komt dat deze het dal goed verlicht om straks eventueel de waterspreeuw te fotograferen. Dus we zullen daar nog wel meer schaduw hebben dan vanmorgen.

Uiteindelijk komen we aan op het open gedeelte en er is minder zon dan vanmorgen. We lopen door en volgen de bergbeek. We zien wat paddestoelen staan, maken nog even een foto van een bergkam met wat bomen erop in de late middagzon, fotograferen nog een keer de bergbeek en speuren toch weer naar de waterspreeuw.

Op een gegeven moment horen we de waterspreeuw roepen en na even zoeken zien we hem op een steen midden in de bergbeek staan. Eerst maak ik even een foto en dan wil ik hem gaan filmen. Na de foto was hij alweer het water in gedoken, dus die kans leek verkeken. Het was ver weg, maar met de 500 mm lens op ISO 8000, f7,1 en een sluitertijd van 1/200 seconde is het toch nog een aardige foto geworden.

We blijven de waterspreeuw stroomafwaarts volgen tot er zich een mogelijkheid voordoet om hem te filmen. Dat is uiteindelijk ook gelukt, maar wel onder slechte lichtomstandigheden. We gaan komend voorjaar een keer speciaal hiernaartoe voor de waterspreeuw en nemen dan ook alles mee om deze te filmen en te fotograferen, inclusief de grote zware f4 lens en goede microfoon.

We lopen nu echt terug naar de auto. Het is al laat in de middag en we zien nog net de Pic du Midi in de late middagzon.

Het is nu niet ver meer naar de auto. We zien nog een mooie rode paddestoel staan en nemen de laatste foto van vandaag. Het was een prachtige dag en hebben genoten van deze wandeling met de herfstkleuren.

Volgens de app van Visorando was deze wandeling 10,08 kilometer lang met een hoogteverschil van 648 meter. De AllTrails app geeft aan dat het 12,05 kilometer is met een hoogteverschil van 625 meter. Volgens Google Earth Pro is het 10,3 kilometer met een hoogteverschil van 841 meter. Het gemiddelde stijgingspercentage was 14,3%.

De video van deze wandeling staat hieronder. Zet bij al onze video’s de ondertiteling aan voor de uitleg bij de wandeling. De ondertiteling is in 6 talen, maar het is mogelijk om via Youtube een automatische vertaling te selecteren in jouw eigen taal.

Meer lezen? Ons vorige blog ging over onze wandeling naar Étang d’Arbu in het departement Ariège. Of kies één van onze andere blogs via deze link.